PTSD

Zaburzenie stresu pourazowego PTSD

Jest to zaburzenie lękowe, które powstaje w wyniku stresu o bardzo dużej sile i powoduje psychiczny kryzys, który czasem przekracza ludzkie możliwości poradzenia sobie z nim samemu. Jest to przedłużona lub opóźniona reakcja na stres.
 
Zaburzenie to powstaje wtedy, gdy osoba doznała traumatycznego doświadczenia, była świadkiem jednego lub kilku z poniższych sytuacji:
  • śmierć innej osoby,
  • sytuacja zagrożenie śmiercią swoją lub kogoś innego,
  • wypadek, gdzie było zagrożone zdrowie swoje lub innych.     
W trakcie zdarzenia pojawia się intensywny strach, poczucie bezradności i przerażenia.
Występują trzy grupy objawów PTSD:
  1. Ponowne przeżywanie, odtwarzanie. Może występować w różnych postaciach:
  • Nawracające wspomnienia zdarzenia;
  • Nawracające sny dotyczące wydarzenia;
  • Zachowania lub emocje pojawiające się tak, jakby wydarzenie traumatyczne miało wciąż miejsce;
  • Cierpienie, w momencie zetknięciem się z jakimkolwiek bodźcem zewnętrznym lub wewnętrznym symbolizującym lub przypominającym wydarzenie traumatyczne;
  • Reakcja fizjologiczna w odpowiedzi na zetknięcie się z jakimkolwiek bodźcem, zewnętrznym lub wewnętrznym symbolizującym lub przypominającym wydarzenie traumatyczne.
  1. Unikanie/Odrętwienie:
  • Wysiłki w celu uniknięcia myśli, uczuć, czy rozmów związanych z traumą;
  • Podejmowane wysiłki w celu uniknięcia aktywności, miejsc, ludzi, którzy mogliby przywołać wspomnienie traumatycznego wydarzenia;
  • Całkowita niezdolność do odtwarzania ważnych okoliczności wydarzenia;
  • Zmniejszone zainteresowanie czy podejmowanie ważnych aktywności;
  • Poczucie izolacji i obcości w kontakcie z innymi osobami;
  • Zawężony zakres odczuwanych emocji;
  • Poczucie braku perspektyw na przyszłość.
  1. Nadmierne wzbudzenie:
  • Trudności w zasypianiu lub podtrzymywaniu snu;
  • Drażliwość lub wybuch gniewu;
  • Trudności w koncentracji uwagi;
  • Nadmierna czujność;
  • Wzmożona reakcja zaskoczenia. 
Pacjenci próbują:
  • unikać myśli, uczuć lub rozmów związanych z urazem,
  • unikać działań, miejsc lub osób budzących przypomnienia traumy,
  • nie mogą sobie przypomnieć ważnych aspektów urazu,
  • zmniejsza się w znacznym stopniu zainteresowanie i udział w aktywności,
  • pojawia się poczucie dystansu i wyobcowania wobec innych osób,
  • zmniejszają się rozpiętości odczuwania przyjemnych odczuć,
  • pacjenci mają poczucie ograniczenia przyszłości.
 
W trakcie terapii poznawczej terapeuta pomaga zrozumieć i zmienić sposób myślenia o traumie i jej następstwach. Zadanie pacjenta polega na zrozumieniu, w jaki sposób pewne myśli na temat zdarzenia traumatycznego wywołują stres i sprawiają, że objawy przybierają na sile. Niezbędna jest więc dokładna psychoedukacja na temat tego co się z pacjentem dzieje i z czego to wynika.
 
W trakcie terapii uczymy jak radzić sobie ze stresem, napięciem i wspomnieniami tak, by móc wrócić do funkcjonowania sprzed traumatycznego zdarzenia.

MentalPress

MentalPress

Czym są terapie poznawcze i behawioralne ?

Tłumaczenie tekstu umieszczonego na stronie internetowej European Association for Behavioural and Cognitive Therapies www.eabct.com …

Psychoterapia behawioralno-poznawcza

Terapia poznawczo-behawioralna jest jasno sprecyzowaną, zorientowaną na cel formą psychoterapii. W przeciwieństwie od …